به گزارش تحریریه، مدتی است که ارزهای دیجیتال به عنوان یک روش جدید و  پذیرفته شده سرمایه گذاری در کانون توجه سرمایه گذاران قرار گرفته است. موافقان، رمزارزها را انقلابی در حوزه تجارت الکترونیک می دانند. مهمترین مزیت این رمزارزها امنیت بالای آن است.

همچنین کاربران ارز مجازی بر تراکنش‌های خود کنترل کامل دارند و هیچ شخص یا سازمانی نمی‌تواند پروتکل ارز دیجیتال را کنترل یا حتی دستکاری کند. مهم تر از همه به دلیل دارا بودن ویژگی غیرمتمرکز بودن، این ارزها تحت‌نفوذ هیچ دولتی قرار نمی‌گیرد.

این نوع از دارایی اما در کنار موافقان، مخالفانی را نیز به همراه دارد. منتقدان ارزهای دیجیتال نوسانات بالای آن را بزرگترین دلیل برای مخالفت خود می دانند. از طرفی ارز دیجیتال برعکس پول‌های سنتی از قوانین و مقررات شفاف برخوردار نبوده و این می‌تواند به معضلی جدی برای هر دولتی تبدیل شود؛ زیرا این ماهیت مسیر را برای اقدامات مجرمانه، پولشویی و... باز می‌کند چراکه در تبادل رمزارزها هویت واقعی فرستنده و گیرنده ناشناخته باقی می‌ماند. گذشته از همه این موضوع ها بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ارزش ارزهای دیجیتال نوعی حباب قیمتی است که به زودی منفجر می شود.

«نوریل روبینی» اقتصاددان و استاد دانشگاه نیویورک در این زمینه اعقاد دارد: رمزنگاری ها هیچ درآمد، سودمندی و ارتباطی با مبانی اقتصادی ندارند. برای شروع، شناخت آنها به عنوان ارز غلط است. ارزها باید چهار ویژگی داشته باشند: آنها باید یک واحد محاسبه باشند، وسیله پرداخت، ذخیره ارزش پایدار و به عنوان یک عدد واحد عمل کنند.

بیت کوین و اکثر ارزهای رمزپایه دیگر هیچ یک از این ویژگی ها را ندارند. این دارایی ها یک واحد محاسبه نیستند زیرا هیچ چیزی در بیت کوین قیمتگذاری نمی شود. آنها یک وسیله مقیاس پذیر برای پرداخت نیستند چون شبکه بیت کوین فقط در هر ثانیه می تواند هفت معامله را انجام دهد، در مقابل «شبکه ویزا» یک سیستم پرداخت جهانی که می تواند 65 هزار مورد معامله را انجام دهد. این یک ذخیره ارزش پایدار برای کالاها و خدمات نیست؛ حتی کنفرانس های رمزنگاری که در آن شرکت کرده ام، بیت کوین را برای پرداخت نمی پذیرند زیرا نوسان قیمت می تواند حاشیه سود آنها را یک شبه از بین ببرد و در نهایت جهان رمزنگاری یک عدد واحد ارائه نمی دهد که در آن قیمت اقلام مختلف قابل تعریف باشد زیرا هزاران رمز وجود دارد و در نتیجه شفافیت قیمت محدود است.

وی تاکید دارد بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه نیز دارایی نیستند. دارایی ها دارای برخی از جریان های نقدی یا سودمندی هستند که می توانند برای تعیین ارزش بنیادی آنها استفاده شوند. یک سهام سود سهام را ارائه می دهد که می توان از آن به عنوان یک روش ارزیابی استفاده کرد. اوراق قرضه کوپن ارائه می دهند، وام ها سود و املاک و مستغلات خدمات اجاره یا مسکن ارائه می دهند. از کالاهایی مانند نفت و مس می توان مستقیما به روش های مختلف استفاده کرد. و طلا در صنعت، طلا و جواهرسازی مورد استفاده قرار می گیرد و از نظر تاریخی ذخیره ثابتی از ارزش در برابر انواع خطرات ناشی از تورم، کاهش نرخ ارز، بحران مالی و ریسک سیاسی و ژئوپلیتیک بوده است.

این استاد دانشگاه افزود: بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه اما هیچ درآمد و سودمندی ندارند، بنابراین هیچ راهی برای رسیدن به یک ارزش اساسی وجود ندارد. حباب زمانی اتفاق می افتد که قیمت چیزی بیش از ارزش واقعی آن باشد. اما ما حتی نمی توانیم ارزش اساسی این ارزهای رمزپایه را تعیین کنیم و با این وجود قیمت آنها به طرز چشمگیری افزایش یافته است. از این نظر، این به نظر من حباب است.

پایان/